Hoe geeft je zin aan je leven als je chronisch ziek bent? Niet direct een diep filosofische vraag als je het getroffen hebt chronisch ziek te zijn. Hoe erger de ziekte, des te meer zal je leven bepaald worden door simpelweg het ‘managen’ van de klachten en het voor elkaar krijgen dat je nog een beetje een normaal leven kunt leiden. Niet zelden zal het leven van iemand die chronisch ziek is daarom eerder het karakter hebben van óver leven en kun je je afvragen of iemand in deze positie de luxe heeft zich bezig te houden met de zin van het leven.

Chronisch ziek en zinvol leven onmogelijke combinatie
© Pixabay.com

Tegelijkertijd speelt de vraag van zingeving misschien juist wel extra op als je ziek bent, en al helemaal als je chronisch ziek bent. Door je aandoening kunnen de gebruikelijke invullingen van het leven, zoals dat voor de meeste mensen geldt, volledig of deels onbereikbaar zijn. Je kunt misschien niet meer meedoen aan een werkend bestaan, wat voor de meeste mensen die niet ziek zijn een heel directe invulling van de zin van hun leven is. Je moet gaan nadenken over wat je nog wél kunt, en hoe dat dan zou moeten.

Als je ziek bent, komen er problemen en vragen op je pad die je niet eens bedenkt als je niet ziek bent en mee kunt draaien in de doorsnee kaders. Door je ziekte wordt je min of meer gedwongen anders naar je leven te gaan kijken. En daarmee ben je eigenlijk al direct bezig met zingevingsvragen.

Een ziekte die je dwingt je leven anders in te richten, en die je confronteert met pijn en ongemak, veroorzaakt uiteraard ook vragen die anders niet op zouden komen. Hoe ga je om met pijn? Hoe ga je om met beperkingen? Hoe moet je accepteren dat je niet kan wat een ander wel kan, of wat je zelf voorheen nog kon. Hoe ga je om met verlies?
Allemaal essentiële vragen die direct raken aan de zin van het leven.

Chronisch ziek en zinvol leven onmogelijke combinati
© Pixabay.com

Als je chronisch ziek bent, wordt je je meestal ook scherper bewust van je eigen vergankelijkheid. Het leven is eindig en dat maakt je ziekte je maar al te duidelijk. Omgekeerd kan ook voorkomen: de wens dat je het leven sneller zou kunnen beëindigen omdat het als chronisch zieke niet meer dragelijk lijkt om verder te moeten lijden. Hoe dan ook word je als chronisch zieke onherroepelijk geconfronteerd met basale vragen rondom leven en dood.

Hoe je omgaat met een chronische ziekte, en hoe je vervolgens de zin van het leven interpreteert, zal voor een groot deel afhangen van je karakter. Sommige mensen zien het glas als half leeg, terwijl anderen het als half vol zien! Toch geldt voor veel mensen dat ze, eenmaal geconfronteerd met ziekte of chronische ziekte, in staat zijn te kijken naar de dingen die hun ziekte in positieve zin met zich meebrengt. In die zin is het zelfs mogelijk dat mensen juist door hun chronische ziekte ineens de zin van hun leven méér begrijpen dan voorheen!

Ook interessant om te lezen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *